Tetikleyici Operatör: Akıllı Sözleşmelerdeki Ana Mekanizma

Tetkik operatörü, akıllı sözleşmelerde önemli bir mekanizmadır. Mevcudiyeti, Satoshi Nakamoto'nun mimarisi altında akıllı sözleşmelerin özsel özelliklerinden kaynaklanır: her işlem, küresel bir açık artırmadır. Sözleşme içindeki mantık belirli koşulları karşıladığında durumu değiştirmek için dışsal bir işlemin tetiklenmesi gerekmektedir, otomatik olarak yürütülmez.

Tetkik operatörlerinin temeli, GAS tüketimi, bilgi taşıma maliyeti ve durum değişimi kazancı arasındaki doğrusal olmayan değişimlere dayanmaktadır. Bu doğrusal olmayan özellik, bir sorunu gündeme getiriyor: belirli bir boyutta öz güçlendirme mekanizması oluşturmak ve böylece değer biriktirmek mümkün mü? Bu sorunun yanıtını verebilmek için tetkik operatörlerini derinlemesine analiz etmek gerekmektedir.

Tetkik operatörleri genellikle üç ana unsuru içerir:

1. Yetkililik: Tetikleyici nesne kısıtlı mı, örneğin borç verme işlemi sırasında geri ödeme yalnızca borç alan tarafından tetiklenebilirken, tasfiye herhangi biri tarafından tetiklenebilir.

2. Bilgi taşıma: Tetikleme anında sözleşmeye bilgi veya varlık aktarımı gerekip gerekmediği. Bu, tetikleme maliyetini etkileyebilir, özellikle varlıklarla ilgili olduğunda fon risk maliyetini de dikkate almak gerekir.

3. Zaman ile ilgili: Tetikleyicinin geçerliliği zamanla ilgili mi, bu tetikleme stratejisini etkiler.

DeFi tasarımında, tetikleyici operatörler genellikle üçüncü taraf davranışları olarak tanımlanır ve esas olarak tasfiye için kullanılır. Bu, teşvik tasarımı sorununu beraberinde getirir. Farklı senaryolar farklı teşvik tasarımlarına sahip olacaktır, özellikle bilgi maliyetleri ve zaman etkileri açısından.

Bilgi maliyetine tamamen dayalı tetikleme, madencilerin nihai faydalanıcılar haline gelmesine neden olabilir. Zaman etkisinin tetiklenmesi ise, gerçek tetikleyicilerin çoğu değerin sahibi olabilmesi için Hollanda usulü müzayede yapısı şeklinde tasarlanabilir. Ancak bu, zamanın hızı ve katılım isteği konusunda farklılıklar da getirmektedir.

Likidite sağlamanın yanı sıra, tetikleyici operatörlerin otomatik hedge işlemlerinde de önemli bir uygulaması vardır; bu potansiyel henüz tam olarak keşfedilmemiştir. Ayrıca, bilgi yaratma veya aktif katkıda bulunma işlevi gören tetikleyici operatörler de önemli bir uygulama türüdür. Zamanla, tetikleyici operatörler, doğrusal olmamaları ve geniş kapsamları nedeniyle, zincir üzerindeki ilk değer yakalama operatörü olma potansiyeline sahiptir.

Ancak, tetikleyici operatörlerin bağımsız bir oyun sistemi oluşturup oluşturamayacağı hala tartışılması gereken bir konu. Farklı senaryoların tek bir teşvik sisteminde çalışmasının zor olması nedeniyle, bu sorunun çözümü akıllı sözleşmelerin geliştirilme şeklini yeniden düşünmeyi gerektirebilir ve tetikleyiciyi başlangıç noktası olarak alabilir.

Buna rağmen, tetikleyici operatör büyük oyun sistemlerinde bir unsur olarak bazı öz-yükseltme özelliklerine sahip olabilir. Örneğin, hedge veya tekliflerde, diğer katılımcıların değer katkısının bulunması, operatör teşviklerinin tam olarak doğrusal olmamasına neden olur.

Genel olarak, tetikleyici operatörlerin doğrusal olmayan yapıları, büyük sözleşmelerle birleşerek belirgin ekonomik değere sahip öz-yükselen işbirliği dışı oyunlar oluşturabilir. Ancak, bir oyun sisteminin tasarımını bağımsız olarak tamamlamak ve değer biriktirmek zor olabilir. Bu açıdan bakıldığında, bazı mevcut ürünlerin mantıksal olarak sorunları olabilir ve aslında iç piyango sistemine dönüşmüştür.